Pazar, Eylül 05, 2010

Dinle

bir gün kapısını aralık bıraktığın bahçelerinden biri geçecek çocuk..
sen istemesen de ağır ağır çıkacak merdivenlerini sana giden karanlık koridorların,
tozlanmış duvarlarına dokunacak, tam da olmasını istediğin şekilde ama inkar edeceksin..
kabul etmeyeceksin en başta, yıkılmışlıklarının bilmem kaçıncı kez hortlaması sanacaksın tüm bu olan biteni..
çarpıklaşmış gülümsemenden öpecek seni, boş bıraktığın ya da artık doldurmaktan usandığın ne kadar duygu boşluğu varsa teker teker ama sezdirmeden doluverecek..
sevincin utancına karışacak, ilk kez dudaklarına erkek değmiş bir genç kıza dönüşürcesine..
kaçsan da o seni kovalamaya mahkum, çocuğum.
dinle beni.
henüz onunla tanışmamış olabilirsin,
sen sadece gözlerini o bahçe kapısından ayırma, mutlaka biri gelecek çocuk.