Cumartesi, Eylül 24, 2011

Az kaldı..

29 Ocak 2011- Türkiye'ye geldim. Evimin, evim olmaktan çıktığı zamanlar başladı. Çok üzüldüm, çok kırıldım. En yakınlarıma bile.* Kardeşim hariç.* Buraya ait değilim. Defalarca ama farklı kişilere kendimi, hayatımı, suç işlemişcesine garip, keskin bir iç burukluğuyla anlatmaya çalışıyorum, heves kırıcı, yok edici.
14 Eylül 2011- Nişanlandım. Onu yakından tanımaya başladığımın ilk haftasıydı, kendime 'işte bu adamla ömür geçiririm, benim olacak' dediğimde. "O" kişiyi bulmayı becerdim, ne mutlu bana.
26 Kasım 2011- Evleniyoruz. Hayatımda ilk defa bu kadar çok seviyorum, bu kadar masum, inanarak. Kirlenmemiş insanlardan biri. Eşim, kardeşim, çocuğum, abim, babam oldu.
....................- İngiltere'ye tekrar geri döndüğüm tarih benim miladım olacak işte. Az kaldı, biraz dayan.